“De toewijding en liefde die Omzorg in het werk stopt is indrukwekkend”
De behoefte aan extra ondersteuning voor haar ouders bracht Omzorg op het pad van Hanna van Zinnicq Bergmann (63). Gedurende meerdere periodes van intensieve zorg heeft de Zandvoortse naar eigen zeggen ‘een zeer warme relatie’ opgebouwd met de collega’s die haar zieke ouders de afgelopen jaren verzorgden en verpleegden. “Ik had me geen betere zorg voor mijn moeder en vader kunnen wensen. Het zijn stuk voor stuk parels die bij Omzorg werken. ”
Serieus nemen
Hanna heeft naar eigen zeggen een goed leven. Met kinderen en kleinkinderen, een vrijwilligersfunctie en voldoende tijd voor hobby’s als koken, tuinieren en wandelen met de honden. Aan die relatieve rust kwam in 2017 plots een einde toen haar moeder ziek werd. “Drie longontstekingen achter elkaar liepen uit op een opname in een zorghotel. De achteruitgang van mijn moeder was ook het moment dat we besloten op zoek te gaan naar een passende oplossing voor haar zorgbehoefte. Omzorg viel direct op door hun flexibiliteit enerzijds en persoonlijke, warme aanpak anderzijds. Bovendien begrepen ze als geen ander de impact die ziekte kan hebben op iemands leven. We voelden ons heel serieus genomen.”
Rustig wennen
Hanna kan zich de eerste ontmoeting tussen haar ouders en de collega’s van Omzorg nog goed herinneren. “Mijn vader en moeder zijn altijd zeer zelfstandig geweest, dus het was voor iedereen even wennen dat er hulp van buitenaf moest komen. Vooral mijn vader heeft in dat eerste gesprek nogal wat weerstand geboden. Het is ook niet niks, na al die jaren ineens hulp in huis. Maar de lieve collega’s van Omzorg wisten precies hoe ze mijn vader moesten ontdooien. Iedere dag ging het een stukje beter.”
Emotionele momenten
De ouders van Hanna hadden in het begin niet veel nodig. “Omzorg hielp met maaltijdondersteuning; ze maakten het diner klaar en dekten de eettafel gezellig op”, vertelt Hanna. “Er was nog niet echt sprake van verzorging, maar ik merkte wel aan mijn ouders dat ze het prettig vonden dat er nu – naast mantelzorg van de kinderen in het weekend – ook door de week hulp was. Het gaf ze ook de kans wat aan het idee van thuiszorg te wennen. Maar helaas ging de gezondheid van mijn moeder ineens snel achteruit en moest de hulp vanuit Omzorg worden opgeschaald. In de laatste weken van haar leven kreeg mijn moeder nachtzorg. Dat vond ze lastig, maar het gaf haar wel een veilig gevoel. En ons, de familie, dus ook.”
Opnieuw beginnen
Bijna een jaar na het overlijden van de moeder van Hanna verhuisde haar vader naar een seniorenwoning in Soest. Hanna: “Mijn vader verliet met pijn in zijn hart zijn huis, omdat hij zichzelf niet meer in staat achtte om volledig zelfstandig te wonen. Bovendien wilde hij ons niet tot last zijn; hij was sinds het overlijden van mijn moeder steeds eenzamer en somberder geworden. Mijn vader kreeg een prachtig appartement, maar kon er maar moeilijk van genieten. Hij miste mijn moeder zo ontzettend. Aanvankelijk at hij in het gezamenlijke restaurant, maar dat kostte hem veel energie. Daarom koos hij er steeds vaker voor om op zijn eigen kamer te eten. We merkten dat hij regelmatig zijn eten liet staan en bovendien steeds minder uit zijn stoel kwam. Toen hebben we Omzorg weer ingeschakeld. Een team van wisselende verzorgenden maakten er iedere avond iets gezelligs van Mijn vader raakte steeds meer gesteld op het team; hij genoot van de gezelligheid en de gesprekken.”
Toewijding en liefde
Deze zorgondersteuning voor mijn vader, begonnen in augustus 2019, breidde zich langzaam maar zeker uit. “Van Gezelschap naar Verzorging & verpleging en uiteindelijk 24-uurs zorg. Mijn vader kreeg alle hulp en persoonlijke aandacht en zorg die hij nodig had, tot aan zijn overlijden vorig jaar. Dat was een geruststellende gedachte. En hoe vaak ik ook belde met Omzorg, met vragen of voor advies, het team was er áltijd voor me. De toewijding en liefde die het team in hun werk stopt is indrukwekkend. En daarom kan ik oprecht zeggen dat ik dolblij ben dat Omzorg op ons pad is gekomen. De medewerkers zijn stuk voor stuk parels en ik zou ze bij iedereen willen aanraden.”