24-uurs zorg – feestelijk weerzien
Een zorgverlener van Omzorg vertelt over de 24-uurs zorg bij een mijnheer die ze eerder al in een andere rol had leren kennen.
Carrière switch
Nadat ik jaren in de administratieve sector heb gewerkt, maakte ik een ommekeer in mijn arbeidsproces naar de zorgsector, en ik voelde me daar al snel als een vis in het water. Als ZZP’er mocht en mag ik mijn werkadressen samen met dierbare collega’s zelf invullen. Vele bijzondere ervaringen heb ik in de afgelopen 10 jaar mogen opdoen.
Zo werkte ik, voordat ik zelfstandig werkte, bij een kleinschalig zorghuis waar ik de 95e jarige mevrouw A. zorg verleende. De familie kam met regelmaat over de vloer en ik maakte kennis met haar dochter B., zoon C. en zoon D. Zoon D. kwam minder regelmatig maar als hij er was dan was hij duidelijk de meest rijzige van de drie, en hij straalde echt als ‘’de oudste van de 3’’. Mevrouw was altijd extra verrast wanneer hij langs kwam.
Feestjes van herkenning
Bij het zorghuis nam ik afscheid en ging als zelfstandige verder; ik kreeg via een bureau een zekere heer X. als zorgvrager toegekend. Deze mijnheer zat in een rolstoel, was zeer selfsupporting maar had voor diverse activiteiten hulp nodig, zodoende dat daar 24-uurs zorg werd ingezet.
De heer ontving mij uiterst vriendelijk en na verloop van tijd kwamen daar feestjes van herkenning: doordat mijnheer namen noemde van zijn moeder, zijn zusje, zijn broertje, zijn overleden vrouw, die mij zó bekend in de oren klonken was al snel de link gelegd dat deze mijnheer X. zoon D. was van mevrouw A., aan wie ik in het zorghuis zorg heb verleend. Mevrouw was inmiddels 100 en in goede gezondheid! Helaas was mijnheer getroffen door een ernstige spierziekte. Hoe anders heb ik hem gekend, als de rijzige, kracht uitstralende zoon D. van mevrouw A. en hoe –in eerste instantie- onherkenbaar ontmoette ik deze heer weer, nu in de rolstoel..
De heer zijn zusje en broertje kwamen bij hem op visite en ook dat was een heel leuk weerzien. Als klapper op de vuurpijl vertelde mijnheer D. over zijn overbuurman (een oud-huisarts) die hem regelmatig met raad en daad bijstaat. Bij het horen van de naam van deze oud-huisarts ging daar weer een lichtje bij mij branden: hij bleek (zéker 40 jaar geleden) de huisarts van mijn ouders en mijzelf geweest te zijn. Nóg een feestje van herkenning.
Laatste fase
De heer D. heeft nog alle zorg die hij nodig had mogen en kunnen krijgen. Na zijn dood was er een afscheidsceremonie in zijn eigen huis met al zijn familie, vrienden, kennissen en zorgverleners om hem heen. Het was één van de meest waardige afscheidsceremonies die ik heb mee mogen maken sinds ik dit werk ben gaan doen. Het bijzondere van mijn werk vind ik, dat ik vaak in de laatste fases van mensen hun leven mag meelopen totdat de dood ons scheidt.
Meer weten over 24-uurs zorg? Bekijk dan onze 24-uurs zorg pagina.